ZSOŚS.440.22.2018

Na podstawie art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2018 poz. 2096) oraz art. 22 i art. 23 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia  29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2016 r., poz. 922 ze zm.) w związku z art. 160 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1000) po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego w sprawie skargi Pani B. L. ([...]), na udostępnienie jej danych osobowych przez Sąd Okręgowy w O. na rzecz Pana J. H. oraz D. B.  

odmawiam uwzględnienia wniosku

UZASADNIENIE

Do Biura Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (obecnie: Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych) wpłynęła skarga Pani B. L. ([...]) (dalej jako: Skarżąca) na udostępnienie jej danych osobowych przez Sąd Okręgowy w O. (dalej jako: Prezes Sądu) na rzecz Pana J. H. oraz Pana D. B.

W toku postępowania zainicjowanego skargą, Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych uzyskał wyjaśnienia odnośnie okoliczności sprawy, zapoznał się z materiałem dowodowym i dokonał następujących ustaleń.

W odpowiedzi na wniosek Skarżącej, w dniu [...] września 2014 r. Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych wezwał Skarżącą do uzupełnienia braków formalnych skargi.

W odpowiedzi pismem z [...] września 2014 r. Skarżąca podniosła, iż skargę składa na Sąd Okręgowy w O. w związku z ujawnieniem jej danych osobowych osobie nieuprawnionej.

W dniu [...] stycznia 2015 r. Prezes Sądu Okręgowego w O. przesłał pismo z którego wynika, iż dane osobowe Skarżącej zostały zgromadzone w zbiorze rozumianym jako akta sprawy o sygnaturze [...], w której Skarżąca występowała jako powódka. Przetwarzanie danych osobowych Skarżącej odbywało się na podstawie Kodeksu postępowania cywilnego w związku z art. 23 ust.1 pkt 5 ustawy z dnia  29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych. Prezes Sądu podkreślił również, że nie doszło do nieuprawnionego udostępnienia przez Sąd danych osobowych Skarżącej, w szczególności Panu J. H. Wskazał również, iż dane osobowe Skarżącej mogły trafić do szerszej liczby osób w związku z jawnością rozprawy bądź na skutek przekazania ich przez strony postępowania.

Pismem z [...] lipca 2015 r. Skarżąca zwróciła się do Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z prośbą o rozszerzenie postępowania o udostępnienie jej danych osobowych przez Sąd Okręgowy w O. na rzecz Pana D. B.

W dniu [...] lipca 2017 r. Wiceprezes Sądu Okręgowego w O., w związku z wnioskiem Skarżącej o rozszerzenie postępowania, wyjaśnił, iż Sąd Okręgowy w O. nie udostępniał danych osobowych Skarżącej Panu D. B., nadmienił również, iż w Sądzie Okręgowym w O. zostało przeprowadzone postepowanie wyjaśniające w danej sprawie oraz dołączył do ww. pisma odpowiedź Pana D. B. jak również pisma skierowane do Skarżącej.

Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych określa zasady postępowania przy przetwarzaniu danych osobowych oraz prawa osób fizycznych, których dane osobowe są lub mogą być przetwarzane w zbiorach danych (art. 2 ust. 1 ustawy). Stosownie do brzmienia art. 7 pkt 2 ustawy pod pojęciem przetwarzania danych rozumieć należy jakiekolwiek operacje wykonywane na danych osobowych, takie jak zbieranie, utrwalanie, przechowywanie, opracowywanie, zmienianie udostępnianie i usuwanie, a zwłaszcza te, które wykonuje się w systemach informatycznych. Każda ze wskazanych w art. 7 pkt 2 ustawy form przetwarzania danych osobowych powinna znaleźć oparcie w jednej z przesłanek warunkujących legalność procesu przetwarzania danych osobowych, enumeratywnie wymienionych w art. 23 ust. 1 ustaw o ochronie danych osobowych. Z uwagi na brzmienie art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r., zgodnie z którym organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa, na uwadze należy mieć treść art. 23 ust. 1 pkt 2 ustawy o ochronie danych osobowych, który stanowi, iż przetwarzanie danych jest dopuszczalne, gdy jest to niezbędne dla zrealizowania uprawnienia lub spełnienia obowiązku wynikającego z przepisu prawa. Podstawę prawną do przetwarzania danych osobowych Skarżących przez Sąd w postępowaniu sądowym, tj. ich imion, nazwisk, adresu zamieszkania, numerów PESEL jest m.in. art. 187 § 1 k.p.c., który stanowi, iż pozew powinien czynić zadość warunkom pisma procesowego. Z kolei w myśl art. 126 k.p.c. każde pismo procesowe powinno zawierać m.in. oznaczenie sądu, do którego jest skierowane, imię i nazwisko lub nazwę stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników. Ponadto zgodnie z art. 126 § 2 k.p.c., gdy pismo procesowe jest pierwszym pismem w sprawie, powinno zawierać m.in. oznaczenie przedmiotu sporu, miejsca zamieszkania lub siedziby stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników, numer PESEL lub numer NIP. W sprawie o sygnaturze akt [...] Skarżąca, występuje jako powódka. W związku z powyższym wskazać należy, że przetwarzanie przez Sąd Okręgowy w O. danych osobowych Skarżącej w aktach spraw sądowych, w tym udostępnianie tych informacji innym stronom postępowania i ich pełnomocnikom, znajduje uzasadnienie w przesłankach określonych w art. 23 ust. 1 pkt 2 i art. 27 ust. 2 pkt 5 ustawy o ochronie danych osobowych.

Odnosząc się do udostępnienia przez Sąd Okręgowy w O. danych skarżących należy wskazać, iż z wyjaśnień Prezesa Sadu Okręgowego w O. jak i Wiceprezesa tego Sądu wynika, iż nie doszło do nieuprawnionego udostępnienia danych osobowych Skarżącej Panu J. H. oraz Panu D. B. Dodatkowo jak wyjaśnił Wiceprezes Sądu Okręgowego w O. w sprawie o sygn. [...] udostępnienia na rzecz Pana D. B. pisma Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego przy Sądzie Okręgowym w O.  zostało przeprowadzone postępowanie wyjaśniające, które nie wykazało, iż dane zostały udostępnione przez Sąd Okręgowy w O.

W związku z powyższym nie można z całą pewnością przyjąć, iż ww. dane osobowe Skarżącej zostały udostępnione na rzecz Pana J. H. oraz Pana D. B. przez Sąd Okręgowy w O., tym samym Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych nie może skorzystać z uprawnień przewidzianych w art. 18 ust. 1 ustawy o ochronie danych osobowych.

Dostęp do akt postępowania sądowego regulują właściwe przepisy procesowe kodeksu postępowania cywilnego, w szczególności art. 9 i art. 525 oraz przepisy ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych i wydanego na jej podstawie Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 23 grudnia 2015 r. Regulamin urzędowania sądów powszechnych (dalej jako: „Regulamin”) - dział III, rozdział 9 zatytułowany "Udzielanie informacji, udostępnianie akt sądowych i dokumentów z akt, przesyłanie akt" (§ 103 i nast.).

Natomiast jeśli chodzi o jawność rozprawy wskazać należy, iż zgodnie z art. 9 § 1 k.p.c. rozpoznawanie spraw odbywa się jawnie, chyba, że przepis szczególny stanowi inaczej. Strony i uczestnicy postępowania mają prawo przeglądać akta sprawy i otrzymywać odpisy, kopie lub wyciągi z tych akt. Podobnie art. 525 k.p.c., który odnosi się do postępowania nieprocesowego, stanowi, iż akta sprawy dostępne są dla uczestników postępowania oraz za zezwoleniem przewodniczącego dla każdego, kto potrzebę przejrzenia dostatecznie usprawiedliwi. Na tych samych zasadach dopuszczalne jest sporządzanie i otrzymywanie odpisów i wyciągów z akt sprawy, a także otrzymywanie zapisu dźwięku albo obrazu i dźwięku z akt sprawy. Ponadto zgodnie z brzmieniem § 103 Regulaminu udostępnianie akt i zawartych w nich dokumentów w celu przejrzeniu lub samodzielnego utrwalenia ich obrazu, a także wydanie przedmiotów lub dokumentów złożonych w sprawie albo wydanie dokumentów na podstawie akt stronie lub uczestnikowi postępowania nieprocesowego może nastąpić po okazaniu przez nich tożsamości, a co do innych osób - po wykazaniu ponadto istnienia uprawnienia wynikającego z przepisów prawa (ust. 1). Przeglądanie akt spraw oraz samodzielne utrwalanie ich obrazu odbywa się w obecności pracownika sądowego, a akta, do których złożono testament pod jego kontrolą (ust. 2) W poprzednio obowiązującym Regulaminie z dnia 23 lutego 2007 r. powyższa kwestia była uregulowana w § 92.

Skarżąca wskazała również, iż żąda ukarania osób winnych oraz skierowanie do odpowiednich organów zawiadomienia o możliwości popełnienia przestępstwa. Wskazać należy, iż w świetle przepisów art. 18 ust. 1 oraz art. 19 ustawy o ochronie danych osobowych zainteresowany może domagać się od Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (obecnie Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych) jedynie wydania decyzji administracyjnej, natomiast skierowanie zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa należy już do zakresu swobodnego uznania administracyjnego organu. Przywołany art. 18 ust. 1 przewiduje bowiem, iż w razie stwierdzenia naruszenia przepisów o ochronie danych osobowych Generalny Inspektor (obecnie Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych) z urzędu lub na wniosek osoby zainteresowanej nakazuje administratorowi danych, w drodze decyzji administracyjnej, przywrócenie stanu zgodnego z prawem.

W tym stanie faktycznym i prawnym Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych rozstrzygnął, jak w sentencji.

Na podstawie art. 127 § 3 Kpa od decyzji przysługuje stronie prawo do wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia stronie. Strona ma prawo do zrzeczenia się prawa do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy. Zrzeczenie się prawa do złożenia wniosku  o ponowne rozpatrzenie sprawy powoduje, że decyzja staje się ostateczna i prawomocna. Jeżeli strona nie chce skorzystać z prawa do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, ma prawo do wniesienia skargi na decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w terminie 30 dni od dnia doręczenia jej stronie. Skargę wnosi się za pośrednictwem Prezesa Urzędu (adres: ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa). Wpis od skargi wynosi 200 złotych. Strona ma prawo ubiegania się o prawo pomocy, w tym zwolnienie od kosztów sądowych.